دغدغه ای که این روزها ذهنمو مشغول کرده اینه که 

من هیچ وقت از زندگیم راضی نیستم ... شاید میشه گفت روزهای رو گذروندم که ارزوی 

یه سری چیزهای رو داشتم و سالیانی گذشت و بهشون هم رسیدم ولی !!

تا چندین سال پیش یه ارزوی بزرگ داشتم ...وقتی هر چیزی رو بدست می اوردم غیر

از اون ارزوی بزرگ برام خوشحالی نداشت چون فکر می کردم من فقط با رسیدن به 

ارزوی قلبیمه که خوشحال میشم ..

سالها گذشت و من بالاخره به ارزوی قلبیم رسیدم چند ماه اول خوشحال بودم ولی باز ...

دوباره باز اون بی حوصلگی و اینکه چیزی خوشحالم نمیکنه اومد به سراغم 

دوباره چندین ماه گذشت و یه ارزوی دیگه کردم که خیلی بهش مصر بودم و بعد از چندین

ماه بهش رسیدم ولی باز هم احساس خوشحالی ندارم 

وقتی صبح از خواب بیدار میشم باز اون حس خوب رو ندارم 

و این خیلی بده باید روش کار کنم اونم سخت ...